Instrumenten
In de jachtmuziek kennen we drie types instrumenten: De Fürst Pless hoorn
, De Parforce hoorn 
en de tromp de chasse, een variant op de parforce hoorn. De laatste wordt alleen gebruikt voor de franse Jachtmuziek
De Hoorns zijn blaasinstrumenten zonder ventielen, waarbij de toon zuiver door de lipspanning gerealiseerd wordt.
Ze worden gebruikt in de jacht als communicatiemiddel,maar ook bij de in de jacht gebruikelijke ceremonies.
Hierna leest u meer over de techniek van de jachthoorn. Waarom die stemming, waarom die tonen, dat geluid?
De jachthoorn is een ‘aerophoon’ instrument: lucht (aero) wordt in de buis van de jachthoorn in trilling gebracht en ons oor hoort het geluid (phoon) dat bij die trilling past. Diverse technische en natuurkundige aspecten bepalen het instrument en het geluid dat er uit de jachthoorn komt. Daarom ook een uitstapje in de techniek.
De tonen die kunnen ontstaan
Met het blazen van lucht uit je mond via je aangespannen lippen breng je via het mondstuk de in de buis van de jachthoorn de aanwezige lucht in trilling; de frequentie van die luchttrilling bepaal je met de spanning van je lippen; de embouchure.
Gespannen, hoge toon. Ontspannen, lage toon.
In de jachthoorn veroorzaakt de blazer ook een hogere druk dan die van de buitenlucht. Aan het uiteinde van de hoorn is de luchtdruk in de jachthoorn gelijk aan die van de buitenlucht.
Alleen frequenties met hele en halve golflengte passen in de buis van de jachthoorn. En alleen die frequenties leveren een (natuur)toon op.
Voor wie meer van trillingen weet; bij het mondstuk heb je altijd een ‘knoop’, aan de uitgang van de jachthoorn een ‘buik’. Ook de luchtdruk rondom de hoorn, de temperatuur en de vochtigheid spelen in dit natuurkundige proces ook nog een – kleine – rol.